superclassis
Latin
Noun
superclassis f (genitive superclassis); third declension
Declension
Third-declension noun (i-stem, ablative singular in -e or occasionally -ī).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | superclassis | superclassēs |
| genitive | superclassis | superclassium |
| dative | superclassī | superclassibus |
| accusative | superclassem | superclassēs superclassīs |
| ablative | superclasse superclassī |
superclassibus |
| vocative | superclassis | superclassēs |