supererogatio
Latin
Etymology
From superērogō (“pay out over and above”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊ.pɛ.reː.rɔˈɡaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [su.pe.re.roˈɡat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
superērogātiō f (genitive superērogātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | superērogātiō | superērogātiōnēs |
| genitive | superērogātiōnis | superērogātiōnum |
| dative | superērogātiōnī | superērogātiōnibus |
| accusative | superērogātiōnem | superērogātiōnēs |
| ablative | superērogātiōne | superērogātiōnibus |
| vocative | superērogātiō | superērogātiōnēs |
Derived terms
Related terms
Descendants
- English: supererogation
- French: surérogation
- Italian: supererogazione
- Spanish: supererogación
References
- “supererogatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- supererogatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.