surprizegar
Ido
Etymology
surprizar (“to surprise”) + -eg-
Verb
surprizegar (present tense surprizegas, past tense surprizegis, future tense surprizegos, imperative surprizegez, conditional surprizegus)
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | surprizegar | surprizegir | surprizegor | ||||
| tense | surprizegas | surprizegis | surprizegos | ||||
| conditional | surprizegus | — | — | ||||
| imperative | surprizegez | — | — | ||||
| adjective active participle | surprizeganta | surprizeginta | surprizegonta | ||||
| adverbial active participle | surprizegante | surprizeginte | surprizegonte | ||||
| nominal active participle |
singular | surprizeganto | surprizeginto | surprizegonto | |||
| plural | surprizeganti | surprizeginti | surprizegonti | ||||
| adjective passive participle | surprizegata | surprizegita | surprizegota | ||||
| adverbial passive participle | surprizegate | surprizegite | surprizegote | ||||
| nominal passive participle |
singular | surprizegato | surprizegito | surprizegoto | |||
| plural | surprizegati | surprizegiti | surprizegoti | ||||