surrepticius
Latin
Alternative forms
- subreptīcius
- surreptītius
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊr.rɛpˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sur.repˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
surreptīcius (feminine surreptīcia, neuter surreptīcium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | surreptīcius | surreptīcia | surreptīcium | surreptīciī | surreptīciae | surreptīcia | |
| genitive | surreptīciī | surreptīciae | surreptīciī | surreptīciōrum | surreptīciārum | surreptīciōrum | |
| dative | surreptīciō | surreptīciae | surreptīciō | surreptīciīs | |||
| accusative | surreptīcium | surreptīciam | surreptīcium | surreptīciōs | surreptīciās | surreptīcia | |
| ablative | surreptīciō | surreptīciā | surreptīciō | surreptīciīs | |||
| vocative | surreptīcie | surreptīcia | surreptīcium | surreptīciī | surreptīciae | surreptīcia | |
Descendants
- → Catalan: surreptici, subreptici
- → English: surreptitious
- → French: subreptice
- → Italian: surrettizio
- → Portuguese: sub-reptício
- → Spanish: subrepticio
References
- “surrepticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press