svii
Faroese
Alternative forms
Etymology
From Old Norse svíi, from Proto-Germanic *swihô.
Noun
svii m (genitive singular svia, plural sviar)
Declension
| m1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | svii | sviin | sviar | sviarnir |
| accusative | svia | svian | sviar | sviarnar |
| dative | svia | svianum | svium | sviunum |
| genitive | svia | svians | svia | svianna |
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzvi.i/[1]
- Rhymes: -ii
- Hyphenation: svì‧i
Etymology 1
Noun
svii m
- plural of svio
Etymology 2
Verb
svii
- inflection of sviare:
- second-person singular present indicative
- first/second/third-person singular present subjunctive
- third-person singular imperative
References
- ^ avvio in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)