swegcræft
Old English
Etymology
Noun
swēġcræft m
- The art of music
Declension
Strong i-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | swēġcræft | swēġcræftas |
| accusative | swēġcræft | swēġcræftas |
| genitive | swēġcræftes | swēġcræfta |
| dative | swēġcræfte | swēġcræftum |
Synonyms
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “swég-cræft”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.