sympathiseren
Dutch
Etymology
Borrowed from French sympathiser.[1] By surface analysis, sympathie + -iseren.
Pronunciation
- IPA(key): /sɪm.paː.tiˈzeː.rə(n)/
Audio: (file) - Rhymes: -eːrən
Verb
sympathiseren
- to sympathize [with met]
Conjugation
| Conjugation of sympathiseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sympathiseren | |||
| past singular | sympathiseerde | |||
| past participle | gesympathiseerd | |||
| infinitive | sympathiseren | |||
| gerund | sympathiseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | sympathiseer | sympathiseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | sympathiseert, sympathiseer2 | sympathiseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | sympathiseert | sympathiseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | sympathiseert | sympathiseerde | ||
| 3rd person singular | sympathiseert | sympathiseerde | ||
| plural | sympathiseren | sympathiseerden | ||
| subjunctive sing.1 | sympathisere | sympathiseerde | ||
| subjunctive plur.1 | sympathiseren | sympathiseerden | ||
| imperative sing. | sympathiseer | |||
| imperative plur.1 | sympathiseert | |||
| participles | sympathiserend | gesympathiseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- sympathiseerder
Related terms
References
- ^ van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “sympathiseren”, in Etymologiebank, Meertens Institute