synekdoke
Swedish
Etymology
Borrowed from Latin synecdoche, from Ancient Greek συνεκδοχή (sunekdokhḗ).
Noun
synekdoke c (uncountable)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | synekdoke | synekdokes |
| definite | synekdoken | synekdokens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |