synkning

Swedish

Etymology

From synka +‎ -ning.

Noun

synkning c

  1. (colloquial) syncing (the act of synchronizing)
    Synonym: synkronisering

Declension

Declension of synkning
nominative genitive
singular indefinite synkning synknings
definite synkningen synkningens
plural indefinite synkningar synkningars
definite synkningarna synkningarnas

Further reading