synsätt
Swedish
Etymology
syn (“sight”) + sätt (“way, manner”)
Noun
synsätt n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | synsätt | synsätts |
| definite | synsättet | synsättets | |
| plural | indefinite | synsätt | synsätts |
| definite | synsätten | synsättens |
syn (“sight”) + sätt (“way, manner”)
synsätt n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | synsätt | synsätts |
| definite | synsättet | synsättets | |
| plural | indefinite | synsätt | synsätts |
| definite | synsätten | synsättens |