szwiec

See also: Szwiec

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *šьvьcь.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /ʃʲfʲɛt͡sʲ/
  • IPA(key): (15th CE) /ʃʲfʲɛt͡sʲ/

Noun

szwiec m animacy unattested

  1. (attested in Lesser Poland) shoemaker
    • 1939 [1414], Jadwiga Karwasińska, editor, Rachunki żupne bocheńskie z lat 1394-1421[1], Bochnia, page 183:
      Michaelem dictum swecz
      [Michaelem dictum szwiec]

Descendants

  • Polish: szewc, szewiec (Chełmno-Dobrzyń, Żywiec)
  • Silesian: szwiec

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “szwiec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish szwiec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʂfjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: szwiec

Noun

szwiec m pers

  1. shoemaker

Further reading