tacitulus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [taˈkɪ.tʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪aˈt͡ʃiː.t̪u.lus]
Adjective
tacitulus (feminine tacitula, neuter tacitulum); first/second-declension adjective
- silent (without speaking)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tacitulus | tacitula | tacitulum | tacitulī | tacitulae | tacitula | |
| genitive | tacitulī | tacitulae | tacitulī | tacitulōrum | tacitulārum | tacitulōrum | |
| dative | tacitulō | tacitulae | tacitulō | tacitulīs | |||
| accusative | tacitulum | tacitulam | tacitulum | tacitulōs | tacitulās | tacitula | |
| ablative | tacitulō | tacitulā | tacitulō | tacitulīs | |||
| vocative | tacitule | tacitula | tacitulum | tacitulī | tacitulae | tacitula | |
References
- “tacitulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tacitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.