taciturus
Latin
Etymology
Future active participle of taceō.
Participle
tacitūrus (feminine tacitūra, neuter tacitūrum); first/second-declension participle
- about to omit
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tacitūrus | tacitūra | tacitūrum | tacitūrī | tacitūrae | tacitūra | |
| genitive | tacitūrī | tacitūrae | tacitūrī | tacitūrōrum | tacitūrārum | tacitūrōrum | |
| dative | tacitūrō | tacitūrae | tacitūrō | tacitūrīs | |||
| accusative | tacitūrum | tacitūram | tacitūrum | tacitūrōs | tacitūrās | tacitūra | |
| ablative | tacitūrō | tacitūrā | tacitūrō | tacitūrīs | |||
| vocative | tacitūre | tacitūra | tacitūrum | tacitūrī | tacitūrae | tacitūra | |