taciturus

Latin

Etymology

Future active participle of taceō.

Participle

tacitūrus (feminine tacitūra, neuter tacitūrum); first/second-declension participle

  1. about to omit

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative tacitūrus tacitūra tacitūrum tacitūrī tacitūrae tacitūra
genitive tacitūrī tacitūrae tacitūrī tacitūrōrum tacitūrārum tacitūrōrum
dative tacitūrō tacitūrae tacitūrō tacitūrīs
accusative tacitūrum tacitūram tacitūrum tacitūrōs tacitūrās tacitūra
ablative tacitūrō tacitūrā tacitūrō tacitūrīs
vocative tacitūre tacitūra tacitūrum tacitūrī tacitūrae tacitūra