taim
See also: táim
Bolongan
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtaim/
Noun
taim
Further reading
- Adul, M. Asfandi (1985) “taim”, in Struktur Bahasa Bulungan[1], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *taimi.
Noun
taim (genitive taime, partitive taime)
- plant (organism capable of photosynthesis)
Declension
| Declension of taim (ÕS type 22i/külm, length gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | taim | taimed | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | taime | ||
| genitive | taimede | ||
| partitive | taime | taimi taimesid | |
| illative | taime taimesse |
taimedesse taimisse | |
| inessive | taimes | taimedes taimis | |
| elative | taimest | taimedest taimist | |
| allative | taimele | taimedele taimile | |
| adessive | taimel | taimedel taimil | |
| ablative | taimelt | taimedelt taimilt | |
| translative | taimeks | taimedeks taimiks | |
| terminative | taimeni | taimedeni | |
| essive | taimena | taimedena | |
| abessive | taimeta | taimedeta | |
| comitative | taimega | taimedega | |
Jamaican Creole
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /taɪm/
Noun
taim (plural taim dem, quantified taim)
- time
- Chrii taim di siem ting apm.
- The times the same thing happened.
See also
- somtaim
- muotaim
- noftaim
- pahn taim
Further reading
- taim at majstro.com
Middle English
Pronoun
taim
- (Northern, after d or t) alternative form of þem (“them”)
Tok Pisin
Etymology
Noun
taim
Derived terms
- gutpela taim (“peace”)