Turkish
Noun
tamamlama (definite accusative tamamlamayı, plural tamamlamalar)
- verbal noun of tamamlamak
Declension
Declension of tamamlama
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
tamamlama
|
tamamlamalar
|
| definite accusative
|
tamamlamayı
|
tamamlamaları
|
| dative
|
tamamlamaya
|
tamamlamalara
|
| locative
|
tamamlamada
|
tamamlamalarda
|
| ablative
|
tamamlamadan
|
tamamlamalardan
|
| genitive
|
tamamlamanın
|
tamamlamaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
tamamlamam
|
tamamlamalarım
|
| 2nd singular
|
tamamlaman
|
tamamlamaların
|
| 3rd singular
|
tamamlaması
|
tamamlamaları
|
| 1st plural
|
tamamlamamız
|
tamamlamalarımız
|
| 2nd plural
|
tamamlamanız
|
tamamlamalarınız
|
| 3rd plural
|
tamamlamaları
|
tamamlamaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
tamamlamamı
|
tamamlamalarımı
|
| 2nd singular
|
tamamlamanı
|
tamamlamalarını
|
| 3rd singular
|
tamamlamasını
|
tamamlamalarını
|
| 1st plural
|
tamamlamamızı
|
tamamlamalarımızı
|
| 2nd plural
|
tamamlamanızı
|
tamamlamalarınızı
|
| 3rd plural
|
tamamlamalarını
|
tamamlamalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
tamamlamama
|
tamamlamalarıma
|
| 2nd singular
|
tamamlamana
|
tamamlamalarına
|
| 3rd singular
|
tamamlamasına
|
tamamlamalarına
|
| 1st plural
|
tamamlamamıza
|
tamamlamalarımıza
|
| 2nd plural
|
tamamlamanıza
|
tamamlamalarınıza
|
| 3rd plural
|
tamamlamalarına
|
tamamlamalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
tamamlamamda
|
tamamlamalarımda
|
| 2nd singular
|
tamamlamanda
|
tamamlamalarında
|
| 3rd singular
|
tamamlamasında
|
tamamlamalarında
|
| 1st plural
|
tamamlamamızda
|
tamamlamalarımızda
|
| 2nd plural
|
tamamlamanızda
|
tamamlamalarınızda
|
| 3rd plural
|
tamamlamalarında
|
tamamlamalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
tamamlamamdan
|
tamamlamalarımdan
|
| 2nd singular
|
tamamlamandan
|
tamamlamalarından
|
| 3rd singular
|
tamamlamasından
|
tamamlamalarından
|
| 1st plural
|
tamamlamamızdan
|
tamamlamalarımızdan
|
| 2nd plural
|
tamamlamanızdan
|
tamamlamalarınızdan
|
| 3rd plural
|
tamamlamalarından
|
tamamlamalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
tamamlamamın
|
tamamlamalarımın
|
| 2nd singular
|
tamamlamanın
|
tamamlamalarının
|
| 3rd singular
|
tamamlamasının
|
tamamlamalarının
|
| 1st plural
|
tamamlamamızın
|
tamamlamalarımızın
|
| 2nd plural
|
tamamlamanızın
|
tamamlamalarınızın
|
| 3rd plural
|
tamamlamalarının
|
tamamlamalarının
|
|
Verb
tamamlama
- second-person singular negative imperative of tamamlamak
Further reading
- “tamamlama”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu