tamarindus
Latin
Etymology
Borrowed from Arabic تَمْر هِنْدِيّ (tamr hindiyy).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ta.maˈrɪn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪a.maˈrin̪.d̪us]
Noun
tamarindus m (genitive tamarindī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tamarindus | tamarindī |
| genitive | tamarindī | tamarindōrum |
| dative | tamarindō | tamarindīs |
| accusative | tamarindum | tamarindōs |
| ablative | tamarindō | tamarindīs |
| vocative | tamarinde | tamarindī |