tandkött
Swedish
Etymology
From tand (“tooth”) + kött (“meat”).
Noun
tandkött n (uncountable)
- gums (flesh around the teeth)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tandkött | tandkötts |
| definite | tandköttet | tandköttets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |