tapsvihar
Hungarian
Etymology
taps (“applause”) + vihar (“storm”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtɒpʃviɦɒr]
- Hyphenation: taps‧vi‧har
Noun
tapsvihar (plural tapsviharok)
- round of applause; a loud applause among a large audience
- Synonym: tapsorkán
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tapsvihar | tapsviharok |
| accusative | tapsvihart | tapsviharokat |
| dative | tapsviharnak | tapsviharoknak |
| instrumental | tapsviharral | tapsviharokkal |
| causal-final | tapsviharért | tapsviharokért |
| translative | tapsviharrá | tapsviharokká |
| terminative | tapsviharig | tapsviharokig |
| essive-formal | tapsviharként | tapsviharokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | tapsviharban | tapsviharokban |
| superessive | tapsviharon | tapsviharokon |
| adessive | tapsviharnál | tapsviharoknál |
| illative | tapsviharba | tapsviharokba |
| sublative | tapsviharra | tapsviharokra |
| allative | tapsviharhoz | tapsviharokhoz |
| elative | tapsviharból | tapsviharokból |
| delative | tapsviharról | tapsviharokról |
| ablative | tapsvihartól | tapsviharoktól |
| non-attributive possessive – singular |
tapsviharé | tapsviharoké |
| non-attributive possessive – plural |
tapsviharéi | tapsviharokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | tapsviharom | tapsviharaim |
| 2nd person sing. | tapsviharod | tapsviharaid |
| 3rd person sing. | tapsvihara | tapsviharai |
| 1st person plural | tapsviharunk | tapsviharaink |
| 2nd person plural | tapsviharotok | tapsviharaitok |
| 3rd person plural | tapsviharuk | tapsviharaik |
Further reading
- tapsvihar in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.