tardiusculus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tar.diˈʊs.kʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ar.d̪iˈus.ku.lus]
Adjective
tardiusculus (feminine tardiuscula, neuter tardiusculum); first/second-declension adjective (Diminutive of: tardus)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tardiusculus | tardiuscula | tardiusculum | tardiusculī | tardiusculae | tardiuscula | |
| genitive | tardiusculī | tardiusculae | tardiusculī | tardiusculōrum | tardiusculārum | tardiusculōrum | |
| dative | tardiusculō | tardiusculae | tardiusculō | tardiusculīs | |||
| accusative | tardiusculum | tardiusculam | tardiusculum | tardiusculōs | tardiusculās | tardiuscula | |
| ablative | tardiusculō | tardiusculā | tardiusculō | tardiusculīs | |||
| vocative | tardiuscule | tardiuscula | tardiusculum | tardiusculī | tardiusculae | tardiuscula | |
References
- “tardiusculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tardiusculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tardiusculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.