testamentar
Romanian
Etymology
Borrowed from French testamentaire.
Adjective
testamentar m or n (feminine singular testamentară, masculine plural testamentari, feminine and neuter plural testamentare)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | testamentar | testamentară | testamentari | testamentare | |||
| definite | testamentarul | testamentara | testamentarii | testamentarele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | testamentar | testamentare | testamentari | testamentare | |||
| definite | testamentarului | testamentarei | testamentarilor | testamentarelor | ||||