tidningspapper
Swedish
Etymology
Compound of tidning + -s- + papper.
Noun
tidningspapper n
- newsprint (paper of a newspaper)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tidningspapper | tidningspappers |
| definite | tidningspapperet | tidningspapperets | |
| plural | indefinite | tidningspapper | tidningspappers |
| definite | tidningspapperen | tidningspapperens |
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tidningspapper | tidningspappers |
| definite | tidningspappret | tidningspapprets | |
| plural | indefinite | tidningspapper | tidningspappers |
| definite | tidningspappren | tidningspapprens |