tidshorisont

Swedish

Etymology

Compound of tid +‎ -s- +‎ horisont.

Noun

tidshorisont c

  1. time horizon

Declension

Declension of tidshorisont
nominative genitive
singular indefinite tidshorisont tidshorisonts
definite tidshorisonten tidshorisontens
plural indefinite tidshorisonter tidshorisonters
definite tidshorisonterna tidshorisonternas

Further reading