tihnik
Estonian
Etymology
Noun
tihnik (genitive tihniku, partitive tihnikut)
Declension
| Declension of tihnik (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | tihnik | tihnikud | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | tihniku | ||
| genitive | tihnikute | ||
| partitive | tihnikut | tihnikuid | |
| illative | tihnikusse | tihnikutesse tihnikuisse | |
| inessive | tihnikus | tihnikutes tihnikuis | |
| elative | tihnikust | tihnikutest tihnikuist | |
| allative | tihnikule | tihnikutele tihnikuile | |
| adessive | tihnikul | tihnikutel tihnikuil | |
| ablative | tihnikult | tihnikutelt tihnikuilt | |
| translative | tihnikuks | tihnikuteks tihnikuiks | |
| terminative | tihnikuni | tihnikuteni | |
| essive | tihnikuna | tihnikutena | |
| abessive | tihnikuta | tihnikuteta | |
| comitative | tihnikuga | tihnikutega | |