tillrättavisning
Swedish
Etymology
tillrättavisa (“rebuke”) + -ning (“-ing”)
Noun
tillrättavisning c
- a rebuke
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tillrättavisning | tillrättavisnings |
| definite | tillrättavisningen | tillrättavisningens | |
| plural | indefinite | tillrättavisningar | tillrättavisningars |
| definite | tillrättavisningarna | tillrättavisningarnas |
See also
- reprimand
- uppläxning (“lecture”)
- utskällning (“scolding”)