tillstå
Swedish
Verb
tillstå (present tillstår, preterite tillstod, supine tillstått, imperative tillstå)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tillstå | — | ||
| supine | tillstått, tillståndit | — | ||
| imperative | tillstå, tillstatt | — | ||
| imper. plural1 | tillstån | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | tillstår | tillstod | — | — |
| ind. plural1 | tillstå | tillstodo | — | — |
| subjunctive2 | tillstå | tillstode | — | — |
| present participle | tillstående | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.