timma
Swedish
Etymology
Originally an oblique case form of timme (“an hour”).
Pronunciation
- IPA(key): /²tɪma/
Noun
timma c
- alternative form of timme
Usage notes
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | timma | timmas |
| definite | timman | timmans | |
| plural | indefinite | timmar | timmars |
| definite | timmarna | timmarnas |
References
- timma in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)