timpanon
Esperanto
Noun
timpanon
- accusative singular of timpano
Romanian
Etymology
Borrowed from French tympanon.
Noun
timpanon n (plural timpanoane)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | timpanon | timpanonul | timpanoane | timpanoanele | |
| genitive-dative | timpanon | timpanonului | timpanoane | timpanoanelor | |
| vocative | timpanonule | timpanoanelor | |||