tiralinee
Italian
Etymology
Verb-object compound, composed of
tira
(
“
to pull
”
)
+
linee
(
“
lines
”
)
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˌti.raˈli.ne.e/
[
1
]
[
2
]
Rhymes:
-inee
Hyphenation:
ti‧ra‧lì‧ne‧e
Noun
tiralinee
m
(
invariable
)
drawing
/
ruling
pen
References
^
tiralinee
in
Dizionario Italiano Olivetti
, Olivetti Media Communication
^
tiralinee
in
Luciano Canepari
,
Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams
intelerai