tornator

Latin

Etymology 1

tornāre +‎ -tor.

Alternative forms

Pronunciation

Noun

tornātor m (genitive tornātōris, feminine tornātrīx); third declension

  1. (Late Latin, Medieval Latin) turner
    Synonym: (Medieval) rotārius
    • c. 334 CE – 337 CE, Julius Firmicus Maternus, Matheseos Libri VIII Liber IV.Cap XIII.2:
      Si vero a Venere defluens minuta lumine ad Mercurium feratur, vitia impuritates valitudinesque decernit, actus vero varios multiplicesque faciet: aut oratores aut tornatores aut plastas aut sculptores faciet <aut> pigmentarios aut coloris repertores aut farmacopolas aut popinarios facit et qui alienarum voluptatum et delectationum curam sollicitudinemque sustineant.
      (please add an English translation of this quotation)
Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative tornātor tornātōrēs
genitive tornātōris tornātōrum
dative tornātōrī tornātōribus
accusative tornātōrem tornātōrēs
ablative tornātōre tornātōribus
vocative tornātor tornātōrēs
Descendants
  • Italian: Tornatore

Etymology 2

Verb

tornātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of tornō

References