trałowiec

Polish

Etymology

From trałować +‎ -owiec.

Pronunciation

  • IPA(key): /traˈwɔ.vjɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvjɛt͡s
  • Syllabification: tra‧ło‧wiec

Noun

trałowiec m inan

  1. (military, nautical) minesweeper (small warship designed to remove or detonate naval mines)

Declension

Declension of trałowiec
singular plural
nominative trałowiec trałowce
genitive trałowca trałowców
dative trałowcowi trałowcom
accusative trałowiec trałowce
instrumental trałowcem trałowcami
locative trałowcu trałowcach
vocative trałowcu trałowce

Further reading

  • trałowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trałowiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.