tracz
See also: Tracz
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish tracz. By surface analysis, trzeć + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtrat͡ʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -at͡ʂ
- Syllabification: tracz
- Homophone: Tracz
Noun
tracz m pers
- sawyer (person who saws timber, especially in a sawpit)
Declension
Declension of tracz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tracz | traczowie/tracze |
| genitive | tracza | traczy/traczów |
| dative | traczowi | traczom |
| accusative | tracza | traczy/traczów |
| instrumental | traczem | traczami |
| locative | traczu | traczach |
| vocative | traczu | traczowie/tracze |
Noun
tracz m animal
Declension
Declension of tracz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | tracz | tracze |
| genitive | tracza | traczy |
| dative | traczowi | traczom |
| accusative | tracza | tracze |
| instrumental | traczem | traczami |
| locative | traczu | traczach |
| vocative | traczu | tracze |
Related terms
nouns