tramsa
Swedish
Etymology
The noun was originally a dialectal word for the bridesmaid who walks ahead of the bride and paves their way.[1] Likely formed as a variant of trampa. The verb tramsa derives from the noun.
Pronunciation
- IPA(key): /²tramsa/
Verb
tramsa (present tramsar, preterite tramsade, supine tramsat, imperative tramsa)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | tramsa | tramsas | ||
| supine | tramsat | tramsats | ||
| imperative | tramsa | — | ||
| imper. plural1 | tramsen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | tramsar | tramsade | tramsas | tramsades |
| ind. plural1 | tramsa | tramsade | tramsas | tramsades |
| subjunctive2 | tramse | tramsade | tramses | tramsades |
| present participle | tramsande | |||
| past participle | tramsad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Related terms
Noun
tramsa c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tramsa | tramsas |
| definite | tramsan | tramsans | |
| plural | indefinite | tramsor | tramsors |
| definite | tramsorna | tramsornas |