transiturus
Latin
Etymology
Future active participle of trānseō.
Participle
trānsitūrus (feminine trānsitūra, neuter trānsitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | trānsitūrus | trānsitūra | trānsitūrum | trānsitūrī | trānsitūrae | trānsitūra | |
| genitive | trānsitūrī | trānsitūrae | trānsitūrī | trānsitūrōrum | trānsitūrārum | trānsitūrōrum | |
| dative | trānsitūrō | trānsitūrae | trānsitūrō | trānsitūrīs | |||
| accusative | trānsitūrum | trānsitūram | trānsitūrum | trānsitūrōs | trānsitūrās | trānsitūra | |
| ablative | trānsitūrō | trānsitūrā | trānsitūrō | trānsitūrīs | |||
| vocative | trānsitūre | trānsitūra | trānsitūrum | trānsitūrī | trānsitūrae | trānsitūra | |