transponering
Swedish
Etymology
From transponera + -ing.
Noun
transponering c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | transponering | transponerings |
| definite | transponeringen | transponeringens | |
| plural | indefinite | transponeringar | transponeringars |
| definite | transponeringarna | transponeringarnas |