trefić

Polish

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈtrɛ.fit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛfit͡ɕ
  • Syllabification: tre‧fić

Etymology 1

From German treffen +‎ -ić. Doublet of trafić (“to hit, to come across”).

Verb

trefić impf (perfective utrefić)

  1. (transitive, obsolete) to curl hair
    Synonyms: karbować, fryzować
Conjugation
Conjugation of trefić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trefić
present tense 1st trefię trefimy
2nd trefisz treficie
3rd trefi trefią
impersonal trefi się
past tense 1st trefiłem,
-(e)m trefił 		trefiłam,
-(e)m trefiła 		trefiłom,
-(e)m trefiło 		trefiliśmy,
-(e)śmy trefili 		trefiłyśmy,
-(e)śmy trefiły
2nd trefiłeś,
-(e)ś trefił 		trefiłaś,
-(e)ś trefiła 		trefiłoś,
-(e)ś trefiło 		trefiliście,
-(e)ście trefili 		trefiłyście,
-(e)ście trefiły
3rd trefił trefiła trefiło trefili trefiły
impersonal trefiono
future tense 1st będę trefił,
będę trefić 		będę trefiła,
będę trefić 		będę trefiło,
będę trefić 		będziemy trefili,
będziemy trefić 		będziemy trefiły,
będziemy trefić
2nd będziesz trefił,
będziesz trefić 		będziesz trefiła,
będziesz trefić 		będziesz trefiło,
będziesz trefić 		będziecie trefili,
będziecie trefić 		będziecie trefiły,
będziecie trefić
3rd będzie trefił,
będzie trefić 		będzie trefiła,
będzie trefić 		będzie trefiło,
będzie trefić 		będą trefili,
będą trefić 		będą trefiły,
będą trefić
impersonal będzie trefić się
conditional 1st trefiłbym,
bym trefił 		trefiłabym,
bym trefiła 		trefiłobym,
bym trefiło 		trefilibyśmy,
byśmy trefili 		trefiłybyśmy,
byśmy trefiły
2nd trefiłbyś,
byś trefił 		trefiłabyś,
byś trefiła 		trefiłobyś,
byś trefiło 		trefilibyście,
byście trefili 		trefiłybyście,
byście trefiły
3rd trefiłby,
by trefił 		trefiłaby,
by trefiła 		trefiłoby,
by trefiło 		trefiliby,
by trefili 		trefiłyby,
by trefiły
impersonal trefiono by
imperative 1st niech trefię trefmy
2nd tref trefcie
3rd niech trefi niech trefią
active adjectival participle trefiący trefiąca trefiące trefiący trefiące
passive adjectival participle trefiony trefiona trefione trefieni trefione
contemporary adverbial participle trefiąc
verbal noun trefienie

Etymology 2

From tref +‎ -ić.

Verb

trefić impf (perfective strefić)

  1. (transitive, Judaism) to render treyf, unkosher
Conjugation
Conjugation of trefić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trefić
present tense 1st trefię trefimy
2nd trefisz treficie
3rd trefi trefią
impersonal trefi się
past tense 1st trefiłem,
-(e)m trefił 		trefiłam,
-(e)m trefiła 		trefiłom,
-(e)m trefiło 		trefiliśmy,
-(e)śmy trefili 		trefiłyśmy,
-(e)śmy trefiły
2nd trefiłeś,
-(e)ś trefił 		trefiłaś,
-(e)ś trefiła 		trefiłoś,
-(e)ś trefiło 		trefiliście,
-(e)ście trefili 		trefiłyście,
-(e)ście trefiły
3rd trefił trefiła trefiło trefili trefiły
impersonal trefiono
future tense 1st będę trefił,
będę trefić 		będę trefiła,
będę trefić 		będę trefiło,
będę trefić 		będziemy trefili,
będziemy trefić 		będziemy trefiły,
będziemy trefić
2nd będziesz trefił,
będziesz trefić 		będziesz trefiła,
będziesz trefić 		będziesz trefiło,
będziesz trefić 		będziecie trefili,
będziecie trefić 		będziecie trefiły,
będziecie trefić
3rd będzie trefił,
będzie trefić 		będzie trefiła,
będzie trefić 		będzie trefiło,
będzie trefić 		będą trefili,
będą trefić 		będą trefiły,
będą trefić
impersonal będzie trefić się
conditional 1st trefiłbym,
bym trefił 		trefiłabym,
bym trefiła 		trefiłobym,
bym trefiło 		trefilibyśmy,
byśmy trefili 		trefiłybyśmy,
byśmy trefiły
2nd trefiłbyś,
byś trefił 		trefiłabyś,
byś trefiła 		trefiłobyś,
byś trefiło 		trefilibyście,
byście trefili 		trefiłybyście,
byście trefiły
3rd trefiłby,
by trefił 		trefiłaby,
by trefiła 		trefiłoby,
by trefiło 		trefiliby,
by trefili 		trefiłyby,
by trefiły
impersonal trefiono by
imperative 1st niech trefię trefmy
2nd tref trefcie
3rd niech trefi niech trefią
active adjectival participle trefiący trefiąca trefiące trefiący trefiące
passive adjectival participle trefiony trefiona trefione trefieni trefione
contemporary adverbial participle trefiąc
verbal noun trefienie
adjective
nouns

Etymology 3

See trafić.

Verb

trefić pf

  1. (transitive, Żywiec) alternative form of trafić (“to meet”)

Further reading

  • trefić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • trefić in Polish dictionaries at PWN
  • Leon Rzeszowski (1891) “trefić”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 360

Silesian

Etymology

From German treffen +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtrɛ.fit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛfit͡ɕ
  • Syllabification: tre‧fić

Verb

trefić pf

  1. (transitive) to encounter, to meet

Conjugation

Conjugation of trefić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trefić
present tense 1st trefiã trefiymy
2nd trefisz treficie
3rd trefi trefiōm
past tense 1st trefiōłch,
trefiōłech,
trefiōł żech 		trefiyłach
trefiyła żech 		trefiyłoch1)
trefiyło żech1) 		trefiylimy,
trefiylichmy 		trefiyłymy,
trefiyłychmy
2nd trefiōłś,
trefiōłeś,
trefiōł żeś 		trefiyłaś
trefiyła żeś 		trefiyłoś1)
trefiyło żeś1) 		trefiyliście,
trefiyli żeście 		trefiyłyście,
trefiyły żeście
3rd trefiōł trefiyła trefiyło trefiyli trefiyły
future tense 1st bydã trefiōł,
bydã trefić 		bydã trefiyła,
bydã trefić 		bydã trefiyło,1)
bydã trefić 		bydymy trefiyli,
bydymy trefić 		bydymy trefiyły,
bydymy trefić
2nd bydziesz trefiōł,
bydziesz trefić 		bydziesz trefiyła,
bydziesz trefić 		bydziesz trefiyło,1)
bydziesz trefić 		bydziecie trefiyli,
bydziecie trefić 		bydziecie trefiyły,
bydziecie trefić
3rd bydzie trefiōł,
bydzie trefić 		bydzie trefiyła,
bydzie trefić 		bydzie trefiyło,
bydzie trefić 		bydōm trefiyli,
bydōm trefić 		bydōm trefiyły,
bydōm trefić
pluperfect tense2)
 1st bōłch trefiōł,
bōłech trefiōł,
bōł żech trefiōł 		byłach trefiyła
była żech trefiyła 		byłoch trefiyło1)
było żech trefiyło1) 		byli my trefiyli,
bylichmy trefiyli 		były my trefiyły,
byłychmy trefiyły
2nd bōłś trefiōł,
bōłeś trefiōł,
bōł żeś trefiōł 		byłaś trefiyła
była żeś trefiyła 		byłoś trefiyło1)
było żeś trefiyło1) 		byliście trefiyli,
byli żeście trefiyli 		byłyście trefiyły,
były żeście trefiyły
3rd bōł trefiōł była trefiyła było trefiyło1)
 		były my trefiyli,
byłychmy trefiyli 		były trefiyły
conditional 1st bych trefiōł bych trefiyła byście trefiyli by my trefiyły,
bychmy trefiyły
2nd byś trefiōł byś trefiyła byście trefiyli byście trefiyły
3rd by trefiōł by trefiyła by trefiyło by trefiyli by trefiyły
imperative 1st niych trefiã trefmy
2nd tref trefcie
3rd niych trefi niych trefiōm
active adjectival participle trefiōncy trefiōncŏ trefiōnce trefiōncy trefiōnce
passive adjectival participle trefiōny trefiōnŏ trefiōne trefiyni trefiōne
verbal noun trefiynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.