treowcynn

Old English

Etymology

From trēow (tree) +‎ cynn (kind)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtre͜oːwˌkynn/, [ˈtre͜oːwˌkyn]

Noun

trēowcynn m

  1. a kind of tree or wood

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative trēowcynn trēowcynnas
accusative trēowcynn trēowcynnas
genitive trēowcynnes trēowcynna
dative trēowcynne trēowcynnum