triangulatus

Latin

Etymology

From tri- +‎ angulatus.

Pronunciation

Adjective

triangulātus (feminine triangulāta, neuter triangulātum); first/second-declension adjective

  1. three-cornered; triangular

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative triangulātus triangulāta triangulātum triangulātī triangulātae triangulāta
genitive triangulātī triangulātae triangulātī triangulātōrum triangulātārum triangulātōrum
dative triangulātō triangulātae triangulātō triangulātīs
accusative triangulātum triangulātam triangulātum triangulātōs triangulātās triangulāta
ablative triangulātō triangulātā triangulātō triangulātīs
vocative triangulāte triangulāta triangulātum triangulātī triangulātae triangulāta