tributarius
Latin
Etymology
From tribūtum (“tax, tribute”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [trɪ.buːˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪ri.buˈt̪aː.ri.us]
Adjective
tribūtārius (feminine tribūtāria, neuter tribūtārium); first/second-declension adjective
- (relational) tribute
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tribūtārius | tribūtāria | tribūtārium | tribūtāriī | tribūtāriae | tribūtāria | |
| genitive | tribūtāriī | tribūtāriae | tribūtāriī | tribūtāriōrum | tribūtāriārum | tribūtāriōrum | |
| dative | tribūtāriō | tribūtāriae | tribūtāriō | tribūtāriīs | |||
| accusative | tribūtārium | tribūtāriam | tribūtārium | tribūtāriōs | tribūtāriās | tribūtāria | |
| ablative | tribūtāriō | tribūtāriā | tribūtāriō | tribūtāriīs | |||
| vocative | tribūtārie | tribūtāria | tribūtārium | tribūtāriī | tribūtāriae | tribūtāria | |
Related terms
Descendants
- Catalan: tributari
- → Middle English: tributarie
- English: tributary
- French: tributaire
- → German: tributär
- → Romanian: tributar
- Italian: tributario
- Portuguese: tributário
- Sicilian: tribbutariu
- Spanish: tributario
References
- “tributarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “tributarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tributarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.