trispinosus

Latin

Etymology

From tri- +‎ spinosus.

Pronunciation

Adjective

trispīnōsus (feminine trispīnōsa, neuter trispīnōsum); first/second-declension adjective

  1. (New Latin) having three spines or thorns

Usage notes

  • Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative trispīnōsus trispīnōsa trispīnōsum trispīnōsī trispīnōsae trispīnōsa
genitive trispīnōsī trispīnōsae trispīnōsī trispīnōsōrum trispīnōsārum trispīnōsōrum
dative trispīnōsō trispīnōsae trispīnōsō trispīnōsīs
accusative trispīnōsum trispīnōsam trispīnōsum trispīnōsōs trispīnōsās trispīnōsa
ablative trispīnōsō trispīnōsā trispīnōsō trispīnōsīs
vocative trispīnōse trispīnōsa trispīnōsum trispīnōsī trispīnōsae trispīnōsa