triumwirat
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin triumvirātus.
Pronunciation
- IPA(key): /trjumˈvi.rat/
Audio: (file) - Rhymes: -irat
- Syllabification: trium‧wi‧rat
Noun
triumwirat m inan
Declension
Declension of triumwirat
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | triumwirat | triumwiraty |
| genitive | triumwiratu | triumwiratów |
| dative | triumwiratowi | triumwiratom |
| accusative | triumwirat | triumwiraty |
| instrumental | triumwiratem | triumwiratami |
| locative | triumwiracie | triumwiratach |
| vocative | triumwiracie | triumwiraty |
Derived terms
adjective
- triumwiratowy
Further reading
- triumwirat in Polish dictionaries at PWN