Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *tьrkati.
Pronunciation
Verb
trkat impf (perfective trknout)
- (transitive) to butt
Conjugation
Conjugation of trkat
| infinitive
|
trkat, trkati
|
active adjective
|
trkající
|
| verbal noun
|
trkání
|
passive adjective
|
trkaný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
trkám |
trkáme |
— |
trkejme
|
| 2nd person
|
trkáš |
trkáte |
trkej |
trkejte
|
| 3rd person
|
trká |
trkají |
— |
—
|
The future tense: a combination of a future form of být + infinitive trkat.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
trkal |
trkali |
trkán |
trkáni
|
| masculine inanimate
|
trkaly |
trkány
|
| feminine
|
trkala |
trkána
|
| neuter
|
trkalo |
trkala |
trkáno |
trkána
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
trkaje |
—
|
| feminine + neuter singular
|
trkajíc |
—
|
| plural
|
trkajíce |
—
|
|
Further reading