tuismitheoir

Irish

Etymology

From tuismigh (to beget, procreate) +‎ -itheoir (agent suffix).

Noun

tuismitheoir m (genitive singular tuismitheora, nominative plural tuismitheoirí)

  1. parent

Declension

Declension of tuismitheoir (third declension)
bare forms
singular plural
nominative tuismitheoir tuismitheoirí
vocative a thuismitheoir a thuismitheoirí
genitive tuismitheora tuismitheoirí
dative tuismitheoir tuismitheoirí
forms with the definite article
singular plural
nominative an tuismitheoir na tuismitheoirí
genitive an tuismitheora na dtuismitheoirí
dative leis an tuismitheoir
don tuismitheoir
leis na tuismitheoirí

Synonyms

Hyponyms

  • tuismíocht f (parentage; origin, source)

Mutation

Mutated forms of tuismitheoir
radical lenition eclipsis
tuismitheoir thuismitheoir dtuismitheoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading