tungsinne
Swedish
Etymology
tung + sinne. Attested since 1852. Compare Norwegian tungsinn.
Noun
tungsinne n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tungsinne | tungsinnes |
| definite | tungsinnet | tungsinnets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
tung + sinne. Attested since 1852. Compare Norwegian tungsinn.
tungsinne n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | tungsinne | tungsinnes |
| definite | tungsinnet | tungsinnets | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |