tunkta
Veps
Etymology
From Proto-Finnic *tunkëdak.
Verb
tunkta
- to push, to make one's way (through an obstruction)
Inflection
| Inflection of tunkta (inflection type 16/särkta) | |||
|---|---|---|---|
| 1st infinitive | tunkta | ||
| present indic. | tungeb | ||
| past indic. | tungi | ||
| present indicative |
past indicative |
imperative | |
| 1st singular | tungen | tungin | — |
| 2nd singular | tunged | tungid | tunge |
| 3rd singular | tungeb | tungi | tunggaha |
| 1st plural | tungem | tungim | tunkkam |
| 2nd plural | tunget | tungit | tunkkat |
| 3rd plural | tunktas tungeba |
tungiba | tunggaha |
| sing. conneg.1 | tunge | tungend | tunge |
| plur. conneg. | tunkkoi | tungnugoi | tunkkoi |
| present conditional |
past conditional |
potential | |
| 1st singular | tungižin | tungnuižin | tungnen |
| 2nd singular | tungižid | tungnuižid | tungned |
| 3rd singular | tungiži | tungnuiži | tungneb |
| 1st plural | tungižim | tungnuižim | tungnem |
| 2nd plural | tungižit | tungnuižit | tungnet |
| 3rd plural | tungižiba | tungnuižiba | tungneba |
| connegative | tungiži | tungnuiži | tungne |
| non-finite forms | |||
| 1st infinitive | tunkta | ||
| 2nd infinitive | 3rd infinitive | ||
| inessive | tunktes | inessive | tungmas |
| instructive | tunkten | illative | tungmaha |
| participles | elative | tungmaspäi | |
| present active | tungii | adessive | tungmal |
| past active | tungnu | abessive | tungmat |
| past passive | tunktud | ||
| 1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons. | |||