tussenwerpen

Dutch

Etymology

From tussen +‎ werpen.

Verb

tussenwerpen

  1. to throw between or among, to interject

Conjugation

Conjugation of tussenwerpen (strong class 3+7, separable)
infinitive tussenwerpen
past singular wierp tussen
past participle tussengeworpen
infinitive tussenwerpen
gerund tussenwerpen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werp tussen wierp tussen tussenwerp tussenwierp
2nd person sing. (jij) werpt tussen, werp tussen2 wierp tussen tussenwerpt tussenwierp
2nd person sing. (u) werpt tussen wierp tussen tussenwerpt tussenwierp
2nd person sing. (gij) werpt tussen wierpt tussen tussenwerpt tussenwierpt
3rd person singular werpt tussen wierp tussen tussenwerpt tussenwierp
plural werpen tussen wierpen tussen tussenwerpen tussenwierpen
subjunctive sing.1 werpe tussen wierpe tussen tussenwerpe tussenwierpe
subjunctive plur.1 werpen tussen wierpen tussen tussenwerpen tussenwierpen
imperative sing. werp tussen
imperative plur.1 werpt tussen
participles tussenwerpend tussengeworpen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.