tutorius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [tuːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t̪uˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
tūtōrius (feminine tūtōria, neuter tūtōrium); first/second-declension adjective
- (Late Latin) of a guardian, protector, tutor
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | tūtōrius | tūtōria | tūtōrium | tūtōriī | tūtōriae | tūtōria | |
| genitive | tūtōriī | tūtōriae | tūtōriī | tūtōriōrum | tūtōriārum | tūtōriōrum | |
| dative | tūtōriō | tūtōriae | tūtōriō | tūtōriīs | |||
| accusative | tūtōrium | tūtōriam | tūtōrium | tūtōriōs | tūtōriās | tūtōria | |
| ablative | tūtōriō | tūtōriā | tūtōriō | tūtōriīs | |||
| vocative | tūtōrie | tūtōria | tūtōrium | tūtōriī | tūtōriae | tūtōria | |
References
- tutorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- tutorius in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “tutorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “tutorius”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC