tutungiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish توتونجی (tütüncü). Equivalent to tutun + -giu.
Noun
tutungiu m (plural tutungii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | tutungiu | tutungiul | tutungii | tutungiii | |
| genitive-dative | tutungiu | tutungiului | tutungii | tutungiilor | |
| vocative | tutungiule | tutungiilor | |||