twædding
Old English
Etymology
From *twæddan + -ing.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtwæd.dinɡ/, [ˈtwæd.diŋɡ]
Noun
twædding f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | twædding | twæddinga, twæddinge |
| accusative | twæddinge | twæddinga, twæddinge |
| genitive | twæddinge | twæddinga |
| dative | twæddinge | twæddingum |
Related terms
- *twaddian
- twaddung