twisla
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *twisilô, *twisilą, *twisilō. Cognate with Old High German zwisila.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtwis.lɑ/, [ˈtwiz.lɑ]
Noun
twisla m
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | twisla | twislan |
| accusative | twislan | twislan |
| genitive | twislan | twislena |
| dative | twislan | twislum |
Related terms
- twiseltōþe