ubrus
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech ubrus, from Proto-Slavic *obrusъ.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈubrus]
Audio: (file)
Noun
ubrus m inan
Declension
Declension of ubrus (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ubrus | ubrusy |
| genitive | ubrusu | ubrusů |
| dative | ubrusu | ubrusům |
| accusative | ubrus | ubrusy |
| vocative | ubruse | ubrusy |
| locative | ubrusu, ubruse | ubrusech |
| instrumental | ubrusem | ubrusy |
Derived terms
Further reading
- “ubrus”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “ubrus”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “ubrus”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025
Serbo-Croatian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ubrusъ, *obrusъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ǔbrus/
- Hyphenation: u‧brus
Noun
ùbrus m inan (Cyrillic spelling у̀брус)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ubrus | ubrusi |
| genitive | ubrusa | ubrusa |
| dative | ubrusu | ubrusima |
| accusative | ubrus | ubruse |
| vocative | ubruse | ubrusi |
| locative | ubrusu | ubrusima |
| instrumental | ubrusom | ubrusima |
Further reading
- “ubrus”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025